Petra, het stond al jaren op mijn Travel Bucket List. In augustus 2019 was het eindelijk zover.  Het was zo’n beetje van “Verdorie, nu ga ik”-beslissing.
Petra, Unesco werelderfgoed sinds 1985, is één van de Zeven Wereldwonderen van de moderne wereld.

Met de nodige tips van kenners en opzoekwerk op Tripadvisor had ik dan een trip geboekt bij Desert Eco Tours, een lokale organisator die ik zeker kan aanbevelen.

Een Jordaans bedrijf, maar ze komen je ook ophalen net over de grens in Israël. Interessant als je je vakantie combineert met Israël Als je enkel Jordanië bezoekt, vlieg je rechtstreeks naar Amman. Ik verkoos om me te laten oppikken in Eilat (Israël), omdat ik nadien nog naar Jerusalem en Tel Aviv wilde. Om niet te veel gedoe te hebben aan de grens is het beter dat je Jordanië bezoekt vanuit Israël, dan is het nadien makkelijker om terug Israël binnen te komen. Dus combineer je die landen, vlieg vanuit Europa naar Israël, ga naar Jordanië (voor één of meerdere dagen) en keer terug naar Israël. Zo ben je niet iemand “die uit een moslimland komt”, maar iemand die reeds gescreend werd door de veiligheidsdiensten van Israël en gewoon terugkomt.

Gescreend? Ja, de ondervraging op Zaventem, dus voor je nog maar op het vliegtuig stapt, is doorgedreven. We waren met twee en werden tegelijkertijd op redelijke afstand ondervraagd. Onze antwoorden werden dan ook nog eens gecontroleerd om te kijken of we wel hetzelfde vertelden. En dan werd ik nog eens door een 3^de Mossad-type kerel ondervraagd. In totaal nam dit toch meer dan een half uur in beslag. Dus reis je naar Israël, zorg dat je tijdig op Zaventem bent. Ter info, ik vloog met El AL, prima maatschappij!

Aangekomen in Tel Aviv, scheidden onze wegen voor een paar dagen, mijn reisgezel reisde door naar het noorden van Israël, ik vloog onmiddellijk door naar Eilat. We zouden elkaar enkele dagen later terugzien om samen Jerusalem te bezoeken.

Daags na mijn aankomst in Eilat, werd ik ‘s ochtends dan opgepikt door iemand van Desert Eco Tours om naar Petra te rijden. Voordeel van dit bedrijf is dat zij ook de grensovergang begeleidde via Aqaba.

Petra

Ik had een reservatie geboekt voor 2 nachten in een bedoeïenenkamp, jammer genoeg kon dat door de hitte niet doorgaan. Dus dan maar in een hotel, maar op 2 minuten wandelafstand van de ingang van Petra. Dat was dan weer meegenomen.

Terwijl mijn bagage naar het hotel werd gebracht, gingen wij (groepje van 5) door naar Petra. 

Aan de ingang (visitors centre) een groot plein met resto’s en souvenirwinkeltjes… Na de ticketcontrole moet je vervolgens kwartiertje stappen tot aan de ingang van de Siq. Van de hoofdingang tot aan de Siq kan je eventueel te paard. De Siq zelf doe je ofwel te voet, ofwel met kleine paardenkoets. Niet te paard. Eens de Siq door, kan je vervolgens wel weer te paard of met een ezeltje alles ontdekken. Te paard? Is het dan zo groot? Jazeker, ik was dan ook zeer blij dat ik twee dagen had voorzien om Petra te ontdekken, de site is gigantisch groot en heeft meer dan alleen The Treasury te bieden. Veel toeristen maken die fout. Ter plekke nog met Amerikaanse toeriste aan de praat geraakt die zo’n spijt had dat ze er maar een halve dag was.

De Siq

De Siq is een smalle kloof van ongeveer 70 meter hoog en 1,2 kilometer lang. Op sommige plekken is de kloof amper 4 meter breed. Deze kloof is de vroegere hoofdweg naar Petra. Alleen deze wandeling is al een hele ervaring. Neem gerust de tijd, want dit is ook de moeite en zeer mooi. Op dat moment was het al middag en daardoor vrij druk, dus ben ik de tweede dag ’s ochtends om 6u teruggegaan, zo kon ik de zonsopgang meepikken en een zalige wandeling maken met amper toeristen.  Ik ben geen ochtendmens, maar voor zoiets sta ik graag vroeg op.

The Treasury (schatkamer)

Iedereen kent het beeld wel sinds de film The Last Crusaders (1989). Waarschijnlijk ben ik ook door deze film geïnspireerd geweest. Maar het is dan ook fenomenaal.

Aan het einde van de Siq krijg je een spectaculair beeld wanneer The Treasury (schatkamer) tevoorschijn komt. Adembenemend. Je hebt geen idee hoe groot en hoe mooi dit is tot je er voor staat.  De gevel is 40 meter hoog, heeft indrukwekkende zuilen, nissen en pilaren. En nee, je kan niet binnen, er is ook niets te zien. Het was ook geen schatkamer, maar een monumentaal graf.

Petra is veel meer dan alleen maar de schatkamer

Heel wat toeristen komen niet verder dan de schatkamer, er zijn er heel wat die maar een halve dag of één dag hebben voorzien. Maar wil je de hele site bewonderen, heb je zeker twee dagen nodig.

Zo is er nog The Streets of Facades, de High Place of Sacrifice (hoogste punt met fenomaal zicht over Petra), de Royal Tombs, The Collonaded Street, Qsar al-Bint enz. Maar een stevige klim (800 trappen) brengt je naar Ad Deir The Monastry, 47m breed, 48m hoog.  Groter dan de schatkamer, maar minder goed bewaard.

Petra By Night

Dit is een apart evenement dat ook niet elke avond plaatsvind. Dus let op voor je kaartjes besteld. Het kost 17 JD (20 euro) en duurt amper 1,5 uur. Je doet dus een wandeling in het donker vanaf het visitors center tot aan de schatkamer. Heel de weg (ook de Siq) is enkel verlicht met kaarsen.

Aangekomen aan de Schatkamer moet je op de grond gaan zitten en wachten tot iedereen binnen is. Duurt toch wel dik half uur. Dan gaat een local wat geschiedenis vertellen waar je jammer genoeg niet veel van verstaat en dan gaat er nog ene een langdradig deuntje op een soort van blokfluit spelen terwijl er wat kleuren op de schatkamer worden geprojecteerd. We kregen nog wel lekkere thee aangeboden.

Eigenlijk stelt het weinig voor, maar het is wel feeëriek. Het leukste was wel dat het op onze avond net volle maan was. Dit gaf tijdens de wandeling wel een heel speciale sfeer. En de sterren zijn daar niet te tellen.

Wadi Rum

Dag drie van mijn verblijf in Jordanië had ik dan een dagtrip naar Wadi Rum.

Wadi Rum, één van de mooiste woestijnen van de wereld, magisch landschap vol rotsformaties, zandsteen en een prachtig kleur die naargelang de lichtinval vuurrood, roze of geel lijkt. Ook deze plek is opgenomen in de lijst van Werelderfgoed van Unesco. Heb je tijd, neem dan twee dagen voor Wadi Rum zodat je kan overnachten in een bedoeïenkamp om ’s nachts naar een overweldigende sterrenhemel te kijken. Dit heb ik dus niet gedaan (nog spijt van).

Wadi Rum is ook al vaak de geliefde plek geweest voor tal van sci-fi films als  Mission to Mars (2000), Red Planet (2000), The Last Days on Mars (2014) en The Martian (2015). Ook scènes uit Rogue One: A Star Wars Story (2016) werden hier opgenomen. 

Maar de meest gekende filmopname is wel die van Laurence of Arabia. Al is Laurence zelf hier nooit geweest. Wel zijn kleinzoon jaren later.

Wadi Rum is beschermd gebied en je kan er dus alleen in via bewaakte ingangen en met gids. Zonder gids zou je hopeloos verdwalen. En uiteraard met een 4×4. Ik en een Engels koppel werden begeleid door een fijne gids, die ons ’s middags ergens midden in de woestijn op een geïmproviseerde BBQ trakteerde. Zalig.

Wadi Rum is geweldig mooi en indrukwekkend, maar hetgeen me altijd zal bijblijven is de stilte. Gewoonweg een oorverdovende stilte. Dan besef je pas dat wij eigenlijk niet meer weten wat stilte is. Gewoon niets horen, niets….. Vreemd, maar zo zalig.

Diezelfde avond werden we terug over de grens naar Eilat in Israël gebracht. Van daaruit nam ik dan de bus naar Jerusalem.